ورق های فلزی براساس روش تولید به دو دسته ورق های نورد گرم و ورق های نورد سرد تقسیم می شوند. ورق هایی که با روش نورد سرد تولید می شوند به نام ورق روغنی در بازار شناخته می شوند. در ساخت این ورق ها از ورق های ضخامت بالا استفاده می شود که با روش نورد سرد ضخامتشان کم شده و  به همین دلیل ظاهر این ورق ها خوب و ایده آل است. یکی از مصارف عمده ورق روغنی استفاده در صنایع ساختمانی و ساخت و ساز می باشد. ورق های روغنی موجود در بازار به صورت استاندارد با ضخامت0.3 میلی متر تا 2 میلی متر بوده و عرض استاندارد برای آن ها 100 و 125 سانتی متر است و به دو صورت فابریک و رول فرم موجود می باشد. این ورق ها پایه تولید ورق های گالوانیزه هستند.

ورق گالوانیزه نیز از نشاندن پوشش فلز روی بر روی سطح ورق روغنی تولید می شود. پوشاندن سطح فلز توسط فلز روی یکی از روش های مقاومت در مقابل خوردگی می باشد که یک لایه محافظ به روش حفاظت گالوانیکی از خوردگی فلز پایه جلوگیری می کند. در این حالت پوشش خورده شده و فلز پایه محافظت می شود که این مقدار محافظت وابسته به عواملی چون ضخامت لایه محافظ است. گالوانیزه کردن به دو روش گالوانیزه گرم و گالوانیزه سرد (الکترولیز) انجام می شود ولی روش مرسوم برای ورق گالوانیزه روش گرم یا همان غوطه وری ورق روغنی در فلز مذاب تولید می باشد.